O grupie

Grupa Nadzieja skupia osoby przewlekle chorujące, ich bliskich oraz osoby dotknięte innymi cierpieniami. Wśród tych osób są również ci, którzy stracili kogoś bliskiego. Jesteśmy otwarci i gotowi przyjąć każdego, kto do nas dołączy mając problemy zdrowotne, swoje lub bliskich, nie radząc sobie po stracie bliskiej osoby.

Historia

Nasza grupa powstała 16 czerwca 2009 r. dzięki zaangażowaniu kilku osób po leczeniu onkologicznym oraz księdza Adama Pawlaka. Wkrótce przez jakiś czas wsparła nas psycholog Aneta Pisarczyk pomagając w tworzeniu formy spotkań oraz prowadząc część z nich.

Początkowo grupa miała skupiać tylko osoby z problemem nowotworowym oraz ich bliskich. Dość szybko jednak ją rozciągnęliśmy na inne przewlekłe choroby. Tym samym przestała funkcjonować jako typowa grupa wsparcia.

W ciągu 5 lat trwania grupy jej cele, formę i tematykę spotkań wielokrotnie zmienialiśmy starając się dopasować do bieżących potrzeb. Naszym głównym celem jest wzajemne wsparcie i pomoc w radzeniu sobie z problemem. Dzielimy się swoimi doświadczeniami i emocjami. To czego doświadcza się w życiu często może zrozumieć tylko osoba, która przeżyła coś podobnego. Dlatego grupa daje nam możliwość szczerego wypowiedzenia się, pewność zrozumienia oraz siłę i nadzieję na rozwiązanie problemu. Widzimy, że z naszymi problemami nie jesteśmy sami. Są inni, którzy czują to samo co my.

W ciągu tych lat przez naszą grupę przeszło sporo osób. Część z nich już pokonało swoje problemy i nie potrzebuje wsparcia, pozostając z nami w serdecznych ale luźnych kontaktach.

Na pierwszym spotkaniu przyjęliśmy nazwę „Nadzieja”, bo pragniemy nią żyć i dzielić się nią z innymi.

Reguły

  1. Każdy ma takie same prawa – o wszystkim decyduje grupa jako całość.
  2. Dyskrecja – wszystko co zostanie powiedziane na spotkaniu musi tutaj pozostać.
  3. Najważniejsze jest dzielenie się swoimi przeżyciami.
  4. Nie krytykować.
  5. Nie radzić (to co dobre dla jednego nie musi być dobre dla drugiego).
  6. Nie prowadzić akademickiej dyskusji.
  7. Prowadzenie grupy jest rotacyjne.

Spotkania

Nasze spotkania odbywają się w pierwszy i trzeci roboczy poniedziałek każdego miesiąca o godz. 19.00. Spotykamy się w salce na plebani przy naszej parafii. Jedno ze spotkań jest zwykle spotkaniem formacyjnym związanym z aktualnie nurtującą nas tematyką. Oprócz spotkań angażowaliśmy się w organizowanie Mszy Św. dla chorych, wydaliśmy pisemko dla nich, organizowaliśmy wycieczki a także wspólnie z nieistniejącym już Gimnazjum nr 10 organizowaliśmy festyn rodzinny.

Pragniemy także wdrażać ogólne zasady zdrowego stylu życia (odpowiednia dieta, ruch, śmiech, radość).

Poza spotkaniami utrzymujemy także bliskie kontakty między sobą wspierając się wzajemnie modlitwą, dobrym słowem i pomagając sobie w miarę naszych możliwości.

Obecnie rolę opiekuna duchowego w grupie pełni ksiądz Paweł Szlezinger scj.

Serdecznie zapraszamy wszystkich zainteresowanych. Dołącz do nas! Razem łatwiej!

Świadectwa

  • O grupie wsparcia Nadzieja dowiedziałam się jak zachorowałam na ciężką chorobę zwaną „RAK”. Dowiedziałam się w przychodni od siostry Tereni i Ani, które są pielęgniarkami. To one zaprosili mnie na spotkanie, żebym zobaczyła i zadecydowała czy będę dalej chodzić na spotkanie czy też nie. Minęło już trzy czy cztery lata, a ja wciąż należę do tej grupy. Idąc tam spodziewałam się czegoś innego. Nie wiem tak do końca czego. Może spotkania z osobą, która będzie umiała pewnymi sprawami pokierować, coś załatwić w związku z moją chorobą. Spotkałam osoby które tak ja cierpią i chcą wspólnie te cierpienia przemóc. Spotkałam także p. Anię pielęgniarkę, która pomogła mi szybciej zrobić badanie w przechodni, doradzała, zgłaszała lekarzom moje troski. Jednym słowem była mi pomocą. Terenia, głowa naszej grupy, też jest moim wsparciem. Wspiera dobrą radą, chęcią rozwoju naszej grupy, wnosi nową energię w jej istnienie. Prawdę mówiąc to chyba każda z nas nie wie tak do końca jak ta grupa ma wyglądać, jaką być, ale cieszy mnie że trzymamy się razem, istnieje między nami mocna więź miły klimat rozmowy, wspólnej modlitwy o zdrowie dla siebie i innych chorych spoza naszej grupy (...)
  • Helena
    Choruję na stwardnienie rozsiane. W związku z utrudnionym poruszaniem się bardzo rzadko  wychodziłam z domu. Czułam się samotna i opuszczona. Od roku, odkąd zaczęłam chodzić na spotkania grupy Nadzieja wiele się zmieniło. Jestem zawożona na spotkania i przywożona do domu. Spotkania są urozmaicone. Można też na nich powiedzieć co nas trapi i wszystko wyrzucić z serca. Wszyscy są mili i służą sobie nawzajem pomocą. Czuję się teraz spokojniejsza i ogólnie mocniejsza psychicznie. Zbliżyłam się też bardzo do Boga. Co dzień wcześnie rano modlę się do miłosierdzia Bożego oraz do Matki Bożej i proszę Ją o uproszenie nam miłosierdzia u Syna. Po tych modlitwach rozpoczynam dzień w spokoju ufna w Bożą i ludzką pomoc.
    Helena
  • Basia
    Jestem osobą, która od młodych lat ufa Bogu. Często płynę łodzią przez ogromną burzę mojego życia. Ale Chrystus jest obok mnie i wskazuje mi drogę, pomimo mej słabości. Pan Jezus dotyka moich oczu abym przejrzała, że Jego miłość uzdrawia i leczy moją duszę. Ja natomiast stoję u drzwi i kołaczę, jak żebrak błagam Go o pomoc, którą z czasem otrzymuję. Grupa Nadzieja jest przede wszystkim dla mnie wsparciem modlitewnym, dzieleniem się wzajemnym cierpieniem, życzliwością, przyjaźnią, pogłębieniem wiedzy religijnej co daje mi sens życia. Czasami prowadzimy wspólne dyskusje oglądamy ciekawe filmy. Wydaje mi się, że spotkania są miłe i przyjazne dla każdej osoby, która przychodzi.
    Basia